Het portret van… Kommer Marinus Heijstek en Jozina Cornegé

Ik doe mee aan de rubriek “ Het portret van…”. Wat mij betreft mogen er meer portretten op het Heijstekfamilie weblog komen te staan. In tegenstelling tot parentelen en kwartierstaten is een familieportret met enkele foto’s en wat informatie over het wel en wee van een gezin een interessante afwisseling . Dus nu komt Kommer Marinus Heijstek, geboren op 16 februari 1905 te Werkendam. Hij was de jongste zoon van de 6 kinderen van Peter Heijstek (1871) en Neeltje van der Schuit (1870) uit de Werken en Sleeuwijk. Zijn roepnaam was Marinus of nog korter Rinus. Hij is overleden twee dagen na zijn 49^e verjaardag ten gevolge van een bedrijfsongeval in de Vogelkop van het toenmalige Ned. Nieuw-Guinea op 18 februari 1954. Zijn beroep was meester-timmerman en als zodanig opzichter bij allerlei technische werkzaamheden.

Jozina Cornegé is geboren te Giessendam op 22 juli 1911 als dochter van Philippus Cornegé en Marigje Bleijenberg beiden uit Giessendam. Onze moeder Jozina was tot aan haar huwelijk hulp in de huishouding op verschillende adressen in Giessendam en Dordrecht.

Marinus en Jozina trouwden op 22 maart 1934 te Dordrecht. De ouders van Marinus verhuisden in 1910 van Werkendam naar Dordrecht. Volgens Bas Heijstek, de samensteller van het boek over de Dordtse Heijstekken, was onze grootvader Peter Heijstek de eerste die zich daar vestigde.

Marinus Heijstek moet de lagere school in Dordrecht hebben gevolgd en werd daarna ‘krullenjongen’, in een timmermanswerkplaats, waarschijnlijk om het gezinsinkomen aan te vullen. Zijn vader heeft gevaren als machinist en gewerkt in de haven van Hamburg, althans daar is een vage foto van aanwezig. Mogelijk was de reden van verhuizing dat Marinus werk had gevonden bij de Lips slotenfabriek. Marinus leerde ijverig voor zijn diploma timmerman– gezel en deed pas examen voor zijn meesterschap in het begin van zijn huwelijk (juli 1937).

Een prachtig emaillen bord voor een eventuele vrije vestiging ligt nog bij ons in de kast. Hij werkte vele jaren bij de Tomadofabriek in Zwijndrecht. Ontwierp, eenmaal getrouwd, thuis aan de grote tekentafel de mallen voor alle houten onderdelen. Mijn vader ontmoette Jozina Cornegé op de Stationsweg in Dordrecht. Kennelijk was hij erg onder de indruk van haar, want ze verloofden zich en ze trouwden een jaar later. Zij woonden enkele jaren op de Spuiweg en verhuisden toen naar een huis met een tuintje in de Breitnerstraat op Krispijn .Ze kregen kort na elkaar twee dochters. Zes jaar later kwam er nog een jongetje bij. Het zijn:

• Neeltje (Nellie) geboren 3 januari 1935. trouwt op 5 augustus 1957 met Johannes Frederik Jan Pieter Kruijs Voorberge, geboren 5 maart 1928 te Rotterdam, zoon van Cornelis Johannes Kruijs Voorberge en Frederika Wilhelmina Barbara Prümers. Nellie is verloskundige (niet praktiserend). Zij hebben twee dochters.

• Marigje (Mary) Heijstek, geboren 18 mei 1936. Zij volgt de opleiding tot kleuterleidster met aanvulling voor het basisonderwijs. Zij trouwde op 24 februari 1961 met Izaak Romijn, geboren 13 februari 1936 te Breskens, zoon van Willem Cornelis Romijn en Dina van Melle. Zij kregen een dochter.

• Marinus Pieter Arie Walter Heijstek, geboren 25 februari 1942. Hij trouwde op 19 oktober 1967 met Wilhelmina Hendrina van Asperen, (Ineke) geboren 27 juni 1946, dochter van Gerrit van Asperen en Ariena Stam. Zij hebben twee zonen. Marinus werd leraar-geografie bij het Vwo-onderwijs .

Alle drie de kinderen van Kommer en Jozina werden in Dordrecht geboren en zijn daar ook getrouwd .

Na de oorlogsjaren probeerde Marinus een baan te krijgen in het buitenland. Het doel was tweeledig :

1^e wat extra verdienen om ooit een eigen bedrijfje te beginnen en een eigen huis te kunnen kopen .

2^e om wat van de wereld te zien en zo de reis van zijn leven te maken.

In december 1946 gingen wij gingen naar de fotograaf voor een gezinsfoto. Onze vader vertrok kort daarna voor de eerste maal naar Hollandia In Nieuw-Guinea. De foto ging met hem mee. Het punaisegaatje in de foto verklapt dat hij die op zijn kastdeur had geprikt. Toen de foto werd opgenomen wisten wij nog niet dat het gezin enkele maanden later ook mocht ‘uitkomen’. Wij hebben daar enkele jaren gewoond. In een volgende publicatie ga ik daar op terugkomen.