Een familieonderzoeker (lees genealoog) is een persoon met een bovengemiddelde belangstelling voor geschiedenis in het algemeen en in die van zijn (voor)familie in het bijzonder. Daarnaast zal hij puzzelen niet uit de weg gaan. In ieder geval niet als hij of zij een moeilijk te lezen document voor ogen krijgt dat eeuwen geleden is geschreven. Toch zal ook hij zich zo nu en dan vertwijfeld afvragen: Wat staat daar?
At the same time that Andries Pretorius and his Wen Kommando (including our Erasmus men) were burying the remains of Piet Retief and his delegation to Dingane, nearly a year after those terrible murders on the hill of Kwa Matiwane, another contingent of the commando were at the Italeni battlefield to locate and bury the bones of Piet Uys, the Malans and seven others who died there. We know our 4th-great-uncle Hercules Malan is buried in the communal grave with Piet Retief, but cannot be sure that our 3rd-greatgrandfather Jacobus, his son David and nephew Johannes Malan’s remains were indeed found. If so, they all lie buried at Italeni in a grave that has lost all its markers. After the burials, the two Erasmus brothers returned to the laagers and said their farewells. Stephanus would stayin Natal with Pretorius while Lourens and his son Daniel headed back across the Drakensberg mountains to their families across the Vaal River. I wonder if they had became friends with the Malans while in Natal? It seems possible, seeing as both families were at Gatsrand/Veglaager, and the men fought together during two major battles. Helena was still small, though. It would be another twelve years before Daniel and Helena would bring the Erasmus/Malan families together through their marriage to one another.
Op zaterdag 31 december 2022 is in Klundert overleden
Echtgenoot van Reinie Heijstek – Havenaar
vader van
Jacqueline †
Anja en Johan
Peter
Hans is 74 jaar oud geworden.
Onze gedachten gaan naar de rouwende familie en delen in hun verdriet.
**
Wij zijn de initiatiefnemers van toen nog steeds dankbaar dat zij de Heijstek Familiestichting hebben opgericht en hun Heijstek-stambomen hebben samengevoegd. Ook nu nog besteden zij een deel van hun tijd aan de Heijstek-stamboom maar vinden daarnaast nog ruimte in hun agenda om andere organisaties te ondersteunen.
Onze later ingestroomde web-redacteur Fred Heistek is bijvoorbeeld wekelijks op het Stadsarchief van Delft te vinden om mee te werken aan het aanleggen van indexen zodat data met computers snel is terug te vinden. Op verzoek van de redactie van het Cultuurhistorisch Magazine “Delf” is Fred onlangs door freelance journalist Eric Burgers geïnterviewd over zijn werk daar. De redactie van het magazine alsmede de journalist hebben ons toegestaan het interview op deze website te publiceren.
Redactie
Oude handschriften ontcijferen is een vak apart
Als gedreven in-kaart-brenger van de eigen stamboom had Fred Heistek na zijn pensionering wel oren naar vrijwilligerswerk voor de Gemeentelijke Archiefdienst, het huidige Stadsarchief Delft. Sindsdien helpt hij tientallen strekkende meters handgeschreven documenten omzetten in historische basisinformatie.
Wat houdt je werk in?
‘Ik ben begonnen met het doorspitten van doop-, trouw- en begraafregisters. De bedoeling is dat namen, adressen, data en belangrijke handelingen worden geïndexeerd zodat het publiek deze voortaan snel kan terugvinden. Later zijn daar notariële akten bijgekomen. Oude handschriften ontcijferen is een vak apart. De ene notaris krabbelt wat neer, de andere schrijft heel zwierig. Dankzij archivaris Bas van der Wulp – hij verzorgt cursussen paleografie – ben ik stijlen en veelgebruikte afkortingen gaan herkennen.’
De krenten in de pap?
‘Ik heb zogenaamde Delftse paspoorten geïndexeerd: vergunningen voor schippers om goederen te mogen vervoeren naar andere plaatsen. In de beschrijvingen lees je de economische ontwikkeling van Delft terug gedurende pakweg anderhalve eeuw, van handel in bier via specerijen naar aardewerk. Peper was inderdaad erg duur. Verder heb ik een boekje in handen gehad waarin schades en vergoedingen staan genoteerd aangaande de ontploffing in 1654 van het Kruithuis – de Delftse Donderslag. Dat geeft een bijzonder inkijkje in een rampzalige gebeurtenis. Ik heb nog gezocht naar de woning van de schilder Carel Fabritius, die toen is omgekomen, maar kon zijn naam niet vinden. In stukken van het Oude en Nieuwe Gasthuis kwam ik loterijen tegen. Sommige lotenkopers schreven een versje op. Dan lees je opeens: “Waerder inden apotheek geen heymelick cruijtt; wat souder menoch kinnecken comen uut.” (Als er in de apotheek geen geheim middeltje was, wat zouden er dan veel kinderen geboren worden).
Wat gaat er nu anders dan in 2008?
‘Toen ik begon kregen we de fysieke documenten in handen, nu kijken we meestal naar een scherm. Letters van inkt en papieren bladzijden spreken mij meer aan dan schermtekst en scrollen. Aan de andere kant: digitalisering maakt thuiswerken mogelijk, wel zo handig tijdens lockdowns. In 2017 was er ook de verhuizing van de Oude Delft naar nieuwbouw in Den Hoorn waar al het materiaal veel beter kan worden bewaard. In het oude pand hadden de vrijwilligers op zolder wel een eigen ruimte, wat onderling contact in de hand werkt, en de klok van de Oude Kerk gaf aan wanneer het koffietijd was.’
Hoe verloopt jouw eigen genealogisch onderzoek?
‘Met drie neven pluis ik uit wie onze voorouders zijn en hoe de familie zich heeft vertakt. Al speurend door archieven en registers zijn we inmiddels in de zestiende eeuw beland. Ene Lodewijk, geboren in Bergeijk, woonde rond 1570 in Uitwijk. Daar loopt het spoor vooralsnog dood. Deze hobby is mettertijd een flink project geworden. Er is een familiestichting opgericht, we houden een website bij en corresponderen tot in Zuid-Afrika met verre verwanten. ‘Ik vermoed dat daar nu meer naamgenoten wonen dan hier.’
Opmerking
Dit interview is eerder gepubliceerd in “Delf”, Cultuurhistorisch magazine voor de regio Delft. Uitgave van de Historische Vereniging Delfia Batavorum in samenwerking met Virtúmedia
***
**
Op maandag 12 december 2022 is in Amsterdam overleden
Abraham was vader van Bram, Gert en Jeroen.
Hij is 65 jaar oud geworden.
Onze gedachten gaan naar de (klein)kinderen en delen in hun verdriet.
**
Een van de vele door Napoleon genomen maatregelen was het in 1811 in Nederland invoeren van de Burgerlijke Stand (BS). Achterliggende gedacht van de Fransman was ongetwijfeld dat er zo een overzicht ontstond van belastingplichtigen. Maar dat terzijde. Voor genealogen is de BS een waardevolle bron bij het vergaren van informatie van voorouders. Eenvoudig en overzichtelijk. Dat gaat niet op voor de periode voor 1811.
Voor de invoering van de BS werd de bevolkingsadministratie niet door de overheid bijgehouden. Voor familieonderzoek zal men bronnen moeten raadplegen die eigenlijk voor andere doeleinden zijn bijgehouden waaronder de doop-, trouw- en begraafboeken (DTB’s). Deze veelal kerkelijke archiefstukken van vroegere datum (retroacta) gaan ver terug in de tijd.
Dankzij veel en geduldig onderzoek in oude archiefstukken, heeft de Heijstek Familiestichting een bestand kunnen samenstellen waarin meer dan 12.000 personen voorkomen. Van deze personen zijn relevante data teruggevonden en ingevoerd in een database. Het is allemaal terug te vinden in het Familiebestand op de website www.heijstekfamilie.nl. Enige voorbeelden: Arien Cornelissen Heijstek ging in 1639 in Haaften in ondertrouw met Ariken Hendrickx en in het jaar 1680 werden meerdere Heijstekken in de echt met hun partner verbonden. Ook weten wij nu dat Maria Conrarts Heijsteckx op de 12e januari 1698 in Budel trouwde met Joannes Bartholomei Croesen.
Gebruiken veranderen. K staat voor kilo. In het Grieks is “Chilioi” het woord voor 1000 en is daarmee de oorsprong van Kilo. Duizendtallen (2000, 20.000, 200.000) worden vaak afgekort met de letter K (2K, 20K, 200K). Deze schrijfwijze vindt zijn oorsprong in de IT-wereld zoals bijvoorbeeld het aantal bytes voor een diskette weergegeven in kilobytes.
Voor ons genealogen is de K de elfde letter uit het alfabet, de eerste letter van een serie mooie woorden met misschien wel minder bekende betekenissen.
Wanneer er in Rotterdam of omgeving een brand uitbrak, een ongeluk gebeurde of geschoten werd, dan was hij altijd daar. Voor 112-fotograaf Joey Heijstek was het niet alleen zijn werk, maar ook zijn grote passie. Zijn droom was om uiteindelijk het Rotterdamse bedrijf MediaTV over te nemen. Zelfs toen hij ziek werd en door kanker zijn been verloor, stond die droom nog overeind. Afgelopen donderdag overleed de 24-jarige Joey, maar in de harten van zijn naasten leeft hij voort.
Al op zijn 18e begon Joey als fotograaf bij MediaTV, een bedrijf dat foto's en video's van gebeurtenissen in en om de stad aanlevert aan onder meer Rijnmond. Dat deed hij met ontzettend veel plezier. Het was nooit te veel voor hem. Men hoefde hem maar te bellen en dan kwam hij eraan. Hij was er altijd.
Pagina 1 van 43